Vinden

Vandaag ontkwam ik er toch niet aan, ik moest weer en veel inpakken en wegbrengen. Er staan inmiddels zo'n 40 dozen, en dan nog zo'n 30 houten kistjes. Telkens komt er weer nieuw spul uit hoeken en gaten. Maar er komt overzicht, zo langzamerhand. Gelukkig zag ik vandaag nog kans om er even op uit te gaan op de fiets, gewoon wat boodschappen, maar genoeg om wat frisse lucht te happen. Bijvoorbeeld naar de bibliotheek. Daar had ik een boek zien liggen dat me intrigeerde, en ik wilde weten of het er nog lag. Dat was het geval, dus ik heb het meteen geleend. Ook las ik een groot artikel in de Telegraaf over Ties, donorkind en donor tegelijk. In mijn ogen toch geen representatief voorbeeld van donorkinderen, althans in zoverre dat hij actief betrokken is bij de opvoeding van enkele van zijn donorkinderen. 'Echte' donorkinderen missen dat nou juist. Evengoed doet hij zijn best om er iets van te maken, dus daarvoor hulde. Ook las ik dat hij zijn donorvader eindelijk gevonden heeft! Hij is nu halverwege de 40, dus hoog tijd. Geweldig dat het hem is gelukt, en ik hoop van harte dat hij vindt wat hij zoekt, dat hij op dezelfde positieve manier verandert als we het andere 'matches' hebben zien doen.