Meindert Fennema, Het Slachthuis. Over een jongen wiens vader als inspecteur voor een slachthuis werkt. De jongen is niet erg populair, maar krijgt een vriendin, de zus van de Blue Diamonds. Een lieve liefdesgeschiedenis, die doorkruist wordt door de jongens' ouders. Die zijn van de blauwe knoop, en behoorlijk racistisch; dat levert wat strubbelingen. Maar de liefde houdt moeiteloos stand tot de ouders van het meisje naar Den Helder verhuizen. Daarna wordt het lastiger. Dat is het hele verhaal.
J. Bernlef, De Een zijn Dood. Over een 'heritage hunter', een oud-rechercheur die erfgenamen opspoort zodat het geld daar terecht komt en niet bij de overheid. Hij heeft een zaak onderhanden waarbij de erflater, een uitgever, kennelijk zich heeft vergrepen aan zijn nicht en aan een schrijfster. De nicht is psychotisch als ze wordt gevonden. Daarop besluit de rechercheur om het geld aan de schrijfster te gunnen, via een persoonsverwisseling compleet met vals paspoort. Het lukt. De schrijfster voelt zich betrokken bij de nicht en zoekt haar op. Het loopt uit op een drama: beide dames dood, en de fraude wordt ontdekt.
Anya Niewierra, Het Dossier. Josta Bresse wordt wakker en blijkt beroofd te zijn van een nier. Als zij op onderzoek uitgaat, volgen er aanslagen. De sleutel ligt in haar verleden. In de DDR werden getalenteerde jonge mensen tot staatseigendom gemaakt. Josta, die teken- en schildertalent heeft, werd. Zij van haar moeder gestolen, bij pleegouders ondergebracht en via Einzelbildung opgeleid tot een geweldige schilderes - en wordt vervolgens ingezet in een soort luxe gevangenis waar ze 'Entartete Kunst' moet schilderen, om als echt (gevonden, schatten van Hitler) te worden verkocht. Het wordt een nachtmerrie als de DDR inzakt. Zij ontsnapte naar het westen, met een dossier waarin alle transacties staan. Dat is haar levensverzekering. Uiteindelijk wordt ook duidelijk waarom haar nier is gestolen. Erg spannend.
Marieke Lucas Rijneveld, De Avond is Ongemak. Dit book heeft de Booker prize gewonnen, maar het is geen boek, het is een schreeuw om hulp. Ze beschrijft een knettergek gezin in de Bible Belt. Vader is koeboer. Het gezin hangt van rituelen en verboden aan elkaar. De hoofdpersoon wordt Jas genoemd, omdat ze altijd en eeuwig die jas aanheeft, zelfs in bed. De oudste zoon verdrinkt doordat hij in een wak schaatst. Daar komt het gezin niet overheen. Ook MKZ breekt nog uit, de ouders trekken het niet meer. De kinderen worden steeds incestueuzer en grenzelozer. Jas trekt zich steeds verder terug binnen haar eigen lichamelijke en psychische wereld en pleegt uiteindelijk zelfmoord. Heel minutieus beschreven allemaal, hoe behekst je kunt zijn in je vroege puberteit. Ik krijg het akelige gevoel dat het een autobiografie is.
Halime, Ongeschreven Tradities. Een meisje met Turkse vader en Nederlandse moeder laat zich leiden in de Turkse cultuur, compleet met gearrangeerd huwelijk met haar eigen neef. Dan kan die neef naar Nederland komen, voor het geld. Dat huwelijk werkt natuurlijk niet, ook al krijgen ze drie kinderen. De ijzeren hand van de vader draait elke uitweg dicht, en hij maakt ook nog eens financieel misbruik van zijn dochter. Pas als ze in de dertig is, brengt ze het op om uit dit lot te vluchten. Dat lukt, via opvanghuizen; en uiteindelijk werkt zelfs haar neef/echtgenoot schoorvoetend mee. Het eind is dus voorzichtig positief. Maar er is veel ellende uitgestort over vijf personen minimaal. Triest om te lezen.
Het geniale naar mijn smaak is, dat je niet zeker bent, of het inderdaad een suïcide is. Ze kan n.l. de vriezerdeur nog opentrappen als ze er genoeg van heeft!
BeantwoordenVerwijderen