Vooruitzien

 De hele dag heeft in het teken gestaan van het voorbereiden van mijn mano a mano met Maurice. Daar voel ik best een beetje spanning over, maar wel gezonde spanning. Zal hij mijn liederen de moeite waard vinden? Moet er veel aan gebeuren? Hoe zullen ze klinken als hij ze speelt? Al die vragen wil ik nu wel eens beantwoord krijgen. Daartoe moet ik een ruimte met een vleugel regelen, en daar ben ik vandaag achterheen geweest. Ik heb twee mapjes klaargemaakt, één voor Maurice en één voor Yonathan de zanger. Natuurlijk moet ik eerst nog weten of Maurice dat wel wil, en zo ja, of ze dan allebei op dezelfde datum kunnen. Het doet me weer denken aan het geregel dat ik heb gedaan voor de uitvoering op mijn 50e verjaardag. Daar ben ik precies een jaar voor die dag mee begonnen, en dat was geen moment te vroeg. Ik vroeg mijn buurvrouw Ingrid, zangprofessional, of ze dan wilde zingen en die vertelde me dat ik maar net op tijd was: ze had al een verzoek voor die datum gekregen en dacht daar nog over na, maar nu koos ze voor mij. Dat was geweldig! En ook tenor Stephan was bereid om op die datum te zingen, terwijl ook zijn agenda snel vol stroomde. Daarna heb ik een zaal moeten regelen, een opname door een semi professional, een pianist gezocht, uitnodigingen ontworpen en later verstuurd, een interview in de krant, en uiteraard de liederen verder gecomponeerd. De basis van een aantal lag er al via de melodieën van Eef, die de rest aan mij overliet. Het is een triomfantelijk jaar geworden, tot en met de uitvoering die door 100 personen is bezocht. Nog altijd kan ik de CD ervan beluisteren.

Nu heb ik twee jaar voorbereidingstijd. Dat zal genoeg zijn; alleen weet ik nog niet precies wat voor uitvoering ik wil hebben. Een fijn vooruitzicht om hiermee de komende tijd bezig te zijn.