Geen inspiratie

Donderdag hadden we helemaal niks gepland, en zoals dat zo gaat was al meteen de ochtend met koffie en thee voorbijgegaan. Ik voelde de pilates van gisteren (ja ook woensdag) nog behoorlijk in de benen en was van plan om nu eindelijk weer eens met de muziek aan de gang te gaan. Inderdaad heb ik met de schriften en de partituren voor mijn neus gezeten, maar het wilde niet lukken. Toen heb ik maar de opera Sternenhoch van Acher afgekeken. Een bijzondere ervaring, mag ik wel zeggen. Opzwepende muziek, surrealistisch acteerwerk, vervreemdende kostuums en een verhaal a la Punch and Judy, en dat dan allemaal in Esperanto gezongen. Een echte aanrader, die ga ik beslist nog een keer bekijken, net als een poos geleden Ice, heel anders maar ook zo fascinerend. Daarna ben ik in de stralende zonneschijn een uur achter in het bos gaan wandelen, nog altijd kon ik haast mijn ene been niet voor mijn andere krijgen.