Gisteren zijn we op pad gegaan om huizen te bekijken in Brummen. Daar stelde ik me veel van voor; mooi dorp, landelijk, veel groen. Dat viel tegen. Het armetierige stationnetje werd al direct geflankeerd met een flink bosperceel waarop trots prijkte: Hier kan uw villa komen te staan. Er stonden er al heel wat, daar in de buurt. We liepen naar het dorp, nog best een stuk van het station vandaan, en wat opviel was hoe donker het er is, door de hoge bomen, en ook hoe oubollig het er allemaal uitziet. Conscientieus heb ik mijn lijstje van huizen afgewerkt, maar niet één sprak tot mijn verbeelding. Het is nog een hele tippel, zo'n vergelijkingstrip, en toen we met trek op het marktplein een visboer zagen, hebben we daar een lekker visje gescoord. Maar ook het marktplein viel me tegen, alsof ik weer terug was in de verhalen van Dik Trom. Dat is me toch iets te oud allemaal. Kortom, exit Brummen als woonplaats. Dat is niet erg, beter nu gezien dat het niet mijn plek is dan pas als je er woont. Inmiddels was het ook gaan regenen. Tijd om naar huis te gaan.
Vanmiddag belde Douwe nog, of hij hier kon wassen. Maar mijn wasmachine kan nu ook niet worden gebruikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten