We kwamen lui uit bed en deden lang over het ontbijt, maar uiteindelijk ging Eef toch op pad. Ik probeerde de fietsenmaker te bereiken, maar die was dicht (lunchen tussen de middag). Verder bracht ik mijn tijd door met bellen of chatten met de KPN, want het wil nog altijd niet lukken met mijn nieuwe aansluiting - en natuurlijk ook niet met mijn oude aansluiting. Ik kan gebeld worden, maar niet altijd, en bellen gaat heel slecht, het lukt niet of ik ben niet te verstaan. Ik kan helemaal gestressed raken hiervan, moet grote moeite doen om me te beheersen.
Toen de KPN tenslotte besloot om mij binnenkort zelf te bellen, ging ik weer naar de fietsenmaker, tussen de hagelbuien door. Nu was ie er wel en het lampje bleek niet stuk; er moest iets worden schoongemaakt, dat was alles. Ik zette de koplamp er weer in en ja hoor, hij werkte weer. De mensen zijn hier van het repareren en hergebruiken, zuinig en zorgvuldig, heerlijk volk.
Deze avond deed de verbinding het wel, dus we hebben van afstand toch lekker gebridged.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten