Storm om de kop! dat voelden we vandaag, bij de wandeling van Olst naar Deventer. In de vroegte aarzelde Eef om erop uit te gaan, het regende behoorlijk. Maar ik zag dat het weer zou opklaren, dus vort met de geit. We hadden de laatste weken te vaak excuses om iets niet te doen. Dus naar buiten, maar waar ik niet mee had gerekend was de harde wind. Eerst alleen maar hard, maar later tijdens de wandeling gewoon loeihard. Ik vond het wel lollig lopen, en drukte mijn pet nog wat dieper over mijn voorhoofd. Na een dik uur wandelen kwamen we aan in een klein bos, nou ja, toch wel een flinke groep bomen waar een kasteel De Haere achter bleek te schuilen. Omdat Eef geen zin had in gebak met kopersmaak, tracteerde ik hem op een choco met appeltaart. We mijmerden nog even over het andere kasteel, Groot Hoenlo, waar Mulisch inspiratie opdeed voor De Ontdekking van de Hemel.
En genoten van het uitzicht over een weideland met water en een bosrandje. De wind wakkerde nog verder aan, maar wij lieten ons niet terneerslaan. Op naar Deventer.
Enigszins scheef lopend tegen de vlagen in kwamen we goed en wel aan bij een grote weg, waar we de stad inliepen. Met wat moeite vonden we de Bever winkel, waar Eef eens lekker ging inslaan. Toen nog wat over de markt gelopen, met het onvermijdelijke visje bij de kar van Staphorst, en toen hadden we er genoeg van. Naar huis! waar voor vanavond waterbuffelbal gehakt op het menu stond, een eersteling van het Wildernisvlees, met bloemkool en zachtgebakken aardappeltjes. Heerlijk! Een ruige smaak vergeleken bij gewoon rund. Dit jaar voor het eerst op het menu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten