Ook ik ben aan het lezen in het boek van Van Reybroeck, Revolusi, over de schandelijke geschiedenis van Nederland in Indonesië. Treffend vond ik een opmerking in het begin. Hij was bij de 102-jarige Pratomo op bezoek en kreeg daar poffertjes, door hem omschreven als een lauwwarme kleffe deegbal. Daarmee kwam een inzicht bij de schrijver op. Het was niet de wens om het grondgebied uit te breiden waarvoor Nederland naar de Oost is gegaan; dat had hij al geconstateerd. Maar nu hij die oer Hollandse lekkernij proefde - als Belg met hoogst gevoelige tong - kwam het bij hem op. De Nederlanders zijn naar de Oost gegaan uit een verlangen naar smaak.
Kruidnagel, peper, nootmuskaat, het ontbreekt allemaal in de Hollandse keuken. Geen wonder dat je die kleffe troep wilt opwaarderen met nieuwe geuren, smaken en aroma's. En vooral ook wilde de VOC en daarmee de Republiek heel veel verdienen met deze levensverbeteraars. Dat hebben ze gedaan, met geweld en met overmacht. Tot de Indonesiërs met behulp van de internationale gemeenschap het heft zelf in handen namen. Van Reybroeck bewijst hier eens te meer zijn fantastisch schrijverschap. En ik heb het boek nog lang niet uit!
Zelfs die vrijheid "dankzij" de internationale gemeenschap kwam maar moeizaam tot stand. Het opkomend communisme in ZO Azië bleek de doorslag te geven voor de VS om zich daar sterk voor te maken en niet de vrijheidsdrang die ons, althans mij altijd is bijgebracht. Ik had beter moeten weten gezien de ontwikkelingen in Zuid Amerika; denk maar aan Chili, maar ook de andere bananenrepublieken.
BeantwoordenVerwijderen