Het is me het jaar wel geweest, het jaar dat we nu gaan uitluiden. Op aandrang van een hogere intuïtie het roer omgegooid en verhuisd na een korte en heftige zoektocht. Het oude huis verkocht. De nieuwe buren leren kennen, en meteen een halt toegeroepen gekregen aan verdere contacten: corona. Toch heb ik doorgezocht naar mogelijkheden en vond een bestuurslidmaatschap, waar ik in kon meewerken aan natuurbeleving. Nieuwe wandelgebieden geëxploreerd. Een nieuwe routine opgebouwd met mijn lieve Eef. Veel contact met Martijn, Margot en Mariska. Marjorie, ook met haar, helaas vooral in het ziekenhuis. Haar neergang en gedeeltelijke opkomst weer meegemaakt. Aarzelend kwam ook mijn creativiteit weer terug, maar heeft nog geen vorm gevonden. Wel heb ik eindelijk een paar professionals kunnen inhuren om mijn liederen door te spelen. Verder dit jaar: lezen lezen lezen. En op de valreep kwamen er twee donorzoons bij, waarvan één in de bonen door die ontdekking, en één hoteldebotel van geluk. Kerst sloot ik af met een uiterst genoeglijk samenzijn met mijn twee zoons. De oma van Eef, kleine Mimi, zou vast hebben gezegd: 'Het is voor elk zoveel niet'. Niet iedereen krijgt zoveel ervaringen, in één jaar tijd. Vanavond hebben Eef en ik daar een glas champagne op gedronken. Dag 2020, welkom 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten