|
Vers uit de oven |
|
Ongestempeld ei, heerlijk! |
De keuken ligt vol met lekkers. Bescheiden, dat wel, maar ik ben heel tevreden met mijn eitjes zonder stempel, recht onder de kip vandaan gehaald bij de boer. En daar ligt ook een zelfgebakken brood te dampen, met meel uit de Bökkers Mölle, met de hand gekneed. Mijn opa Huib zou er trots op zijn geweest. Van hem heb ik nog een schrift met daarin recepten, en theorie over het maken van brood. Zo noemt hij wat tegenwoordig gluten heet, en daarmee al bijna iets medisch is geworden (want daar kun je blijkbaar allergisch voor zijn): kleefstoffen. De letterlijke vertaling van gluten is dat natuurlijk, zo heette het van oudsher. En ineens is het dan iets grijpbaars geworden, krijg je een soort aha-erlebnis. Want wat zegt de ervaren bakker en broodleverancier opa Huib? Als je te lang laat rijzen, de tweede rijs, dan verliezen de kleefstoffen hun elasticiteit. Dan zakt het brood in, daar moet je dus rekening mee houden door de tweede rijs niet te lang te laten gebeuren, een half uurtje ongeveer.
Ik ben erg blij met dit handgeschreven schrift van de opa die ik nooit echt heb gekend en met wie ik ongetwijfeld een intense band zou hebben gekregen, gezien al het positieve dat ik over hem heb gehoord en gelezen. Zo hebben we toch nog contact.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten