Drie keer leuk

Er was voor deze lunchtijd een concertje gepland in de trouwzaal van de gemeente Utrecht, en Marjorie wilde dat maar wat graag bijwonen. Ze wil deze periode vullen met alleen maar leuke en nieuwe ervaringen. Klassieke muziek hoort daarbij. Haar ophalen in Lunetten was niet nodig, dus ik wachtte haar op op perron 20 en verwachtte dat ze met de rolstoel zou komen. Maar nee hoor, ze vond het maar een kort stukje lopen, dat kon ze wel. Zo waren we eigenlijk te vroeg op het stadhuis, want ik had veel meer tijd ingecalculeerd. Maar toch al snel kwamen er drie jongedames, uit resp. Luxemburg, Catalonië en Italië die viool, cello en piano speelden en daarvoor een trio van Brahms hadden uitgezocht. We zaten met veel plezier te luisteren en gaven een hartelijk applaus een kleine bijdrage na afloop.

De dames van het trio

Marjorie wilde meteen de stad in. Ze komt veel te weinig buiten de deur dus ze nam de gelegenheid te baat. Er moesten nieuwe schoenen komen, en ik wilde langs de Lindt winkel voor een voorraad chocola. Dat was snel gedaan, en toen vond Marjorie in haar schoenenwinkel een paar in een bordeauxrode kleur, die ik haar erg leuk vond staan. Toen had ze het wel gehad, en ging ze weer naar huis.
Ik ook, want ik had voor een vroeg avondeten afgesproken met mijn jongste zoon Tycho. Hij had zelf aangedrongen op een etentje, dus ik was vol verwachting. We vonden een plek bij een eethuis vlakbij zijn werk. Daar vertelde hij me dat het uit is met zijn vriendin. Jammer natuurlijk, maar ik had het zien aankomen en hij was meer opgelucht dan iets anders. We hebben er even over doorgepraat. Hij heeft zijn koers voor het vervolg al bepaald: huis verkopen, ergens anders heen allebei. Het zal hem goed doen, maar ja, dan heb ik gewoon weer één enkele schoondochter.... Het ga hen beiden goed.
Bij het vertrekken, ik ga altijd op de fiets naar Tycho's werk, werd ik aangenaam getroffen: er liepen heel kleine kindjes (met ouders) met een lampionnetje door de straten. Het is Sint Maarten vandaag. De kindertjes zongen dat het een lust was, en ze kenden oneindig veel liedjes! veel meer dan die paar regels die ze in mijn dorp kwelen. Ik bleef geboeid staan luisteren, wel zes coupletten lang. Tot slot steeg ik wat onwillig mijn fiets en peddelde in gedachten weer naar huis. Drie ervaringen op een dag.