Huis in Heesch

Onze eerste donordochter en haar gezin hebben een huis gekocht in Heesch. Natuurlijk wilden wij wel komen helpen bij het verhuizen, in principe de uitpakfase. Want wij zijn maar oude mensen nietwaar. Het bleek echter dat er niet veel hulp was die dag. De dag tevoren heeft schoonzus Lindsey flink geholpen met sjouwen, maar het uitpakken bleef staan en dat, verzeker ik u lezer, was geen Sinterklaaswerk. Zoveel spullen bij elkaar heb ik nog nooit gezien. Het is dan voor de argeloze helper de vraag: waar moet je beginnen? Ik ben maar eerst aan de gang gegaan met de eerste doos die ik tegenkwam en die nogal in de weg lag. Daarna kreeg ik wel door dat Mariska nog veel meer had willen weggooien dan ze al gedaan heeft. Daar hielp ik dan maar bij. Plastic, papier en rest allemaal in aparte bakken en hup, daar ging weer een zak. Eef en Gideon waren al snel vertrokken naar het oude huis, waar nog een vrachtwagen vol bleek te staan. De heren hebben gesjouwd!

Ik moest het werk onderbreken, omdat vandaag ook de intocht van Sinterklaas in Heesch werd gevierd, met paard en wagen en een gitzwarte Piet kwam hij aan. Daar wilden de meisjes bij zijn natuurlijk. Ook de andere oma was er, en de schoonzus met man. Die waren zo lief om de kinderen mee te nemen na een half uurtje, zodat wij weer door konden. Maar die arme Mariska was zo moe dat ze struikelend naar huis ging. Het was bladstil in huis, een unicum natuurlijk, en ik nam de gelegenheid te baat om haar naar bed te sturen. Ze mocht een kwartiertje rusten. Het werden drie kwartier, waarin ik alles heb weggeborgen en weggegooid waar ik zonder aanwijzingen kon uitkomen. Toen heb ik nog wat afgewassen, gestofzuigd en verder schoongemaakt. Daarna haalde ik Mariska weer naar beneden, haar gezicht stond nog ver weg. Maar toen kwam de schoonzus met schoonmoeder. Meteen viel er niet meer te werken, Mariska moest koffie zetten en dergelijke. De heren kwamen er nu ook aan, en Lindsey en ik hielpen hen met het uitladen van de vrachtwagen.

Gideon poseerde nog even met de scooter op de laadklep, helemaal in zijn nopjes. Kort daarop werd het tijd om te gaan, we konden precies de bus halen en waren op tijd weer terug op ons eigen honk.