Maestro... muziek!

In feite is dit een gezapig dagje geweest. Het was bij tijden best mooi weer, maar ik ben niet buiten geweest. Ook de avondhups bij Debbie heb ik afgezegd. In plaats daarvan sloeg ik vandaag aan het componeren. HPH had gesuggereerd dat hij nog wel iets meer van Berend Wineke zou willen horen, althans dat leek mij zo. Het stimuleerde mij om de bundeltjes nog eens door te nemen. Ik vond er nog een gedicht dat me aansprak, zette het op de vleugel en ram, de opzet stond er meteen. Een lied dat begint met de regel: 'Dit huis heeft een dak van verdriet...' en het was dat dak, en de zwaarte ervan, waarmee ik aan de gang ging. Het werden logge, zware akkoorden, een vermoeide zanglijn erboven. Het klonk alvast goed. Nu nog afwerken. Daar ben ik de hele dag mee bezig geweest.