Weer een ochtend waar Martijn muisstil vertrok, en waar wij uitsliepen, wat een snurkers zijn wij geworden zeg. Maar daarna gingen we op pad: ander ontbijttentje, andere delen van de stad, hoewel het langzamerhand wel bekend leek te worden, en vervolgens trokken we naar het nationaal museum. Daar hangt momenteel de Dame met de Hermelijn, van Leonardo da Vinci. Het blijkt dat een stinkend rijke adellijke familie uit Krakau, de Prinsen Czartoryski, in de 18e eeuw is gaan verzamelen; toen kochten ze deze Da Vinci en een Rafaël om maar iets te noemen.
De Dame met de Hermelijn vind ik een prachtig schilderij en ik was erg blij dat we het in natura konden zien. Een foto mocht natuurlijk niet, maar hier is ze. Ik las daar dat de nieuw Poolse eigenaars hebben toegestaan dat de achtergrond werd overgeschilderd; het was een grijze achtergrond en het werd een zwarte, waarop in krom Pools de naam van Da Vinci is geschilderd.
Verder had het museum wel aardige voorwerpen, op een leuke manier bij elkaar gezet, vooral de Jugendstil kamer vond ik leuk. En er was een tentoonstelling van sculpturen van Henry Moore.
Als lunch nam ik in een oer-Pools tentje compleet met blonde juffrouw met bloemenkrans, een echte bietensoep. Eef had selderijsoep met daarna een jagersstoofschotel, met heel veel kool maar niet zuur.
Daarna zochten we een straatje dat als een van de mooiste van Krakau werd beschreven. We vonden het, vlak achter het Cervantes Instituut, en het zag er wel middeleeuws uit maar niet bijzonder.
's Avonds aten we gezamenlijk bij een Corsicaan die we bij onze zwerftochten tegenkwamen. De avond werd al bijpratend afgerond in de brouwerij van het complex waar Martijn woont.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten