Vandaag ging ik verder aan de compositie met de naam Verval. Het loopt lekker, ben al heel ver opgeschoten. Maar ik kreeg een telefoontje: Eef had heel het huis gekuist en bedacht ineens dat hij een andere indeling van de kamer wilde. Dus ik sprong op de fiets want als ik iets leuk vind, is het wel het slepen met meubilair om een andere invalshoek te vinden in de kamer. We droegen de bank naar een andere plek, draaiden te tafel om, en plotseling bleek er plek te zijn voor de lage lange tafel die in de kleine kamer al heel lang staat te nietsen.
Natuurlijk moest er veel stof worden verwijderd, en wat pannen en potten, en een heleboel lege plastic bakken verdwenen in een vuilniszak. Toen sjouwden we die tafel naar de woonkamer. En daar bleek dat, met die tafel erbij, de ronde bridgetafel wel kan verdwijnen. Eef gaat de oorspronkelijk eigenaar vragen of zij hem weer terug wil en anders gaat ie naar Emmaus. Het was een heel ander gezicht, leuk.
Daarna ging ik boodschappen doen, en heb een vakantie naar Roemenië gepland. Want nu wilde Eef wel mee! Daar gaat hij geen spijt van krijgen, want het is een ongerept boerengebied, nog echt authentiek, als ik de folder mag geloven. De organisator is cultureel antropoloog; dat klinkt vertrouwenwekkend. De avond werd afgesloten met een potje bridge, waar we tegenwoordig allebei weer plezier in hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten