Een lange rij, in een lange rij, de ganzenmars, op een rijtje, achter elkaar, in de file, netjes opgesteld - het is heel lastig om de titel van het boek La Fila India te vertalen, en die dubbelzinnigheid maakt het natuurlijk juist een heel geschikte titel. Ik las het boek met een groepje voor de Spaanse leesclub van Cervantes. Niet om te vertalen, maar om beter Spaans te leren spreken. Dat doen we dan door over het boek te discussiëren aan de hand van een aantal vragen die onze gespreksleider kort tevoren opstuurt.
Dit boek handelt over mensensmokkel in Zuid-Amerika, vooral in Mexico waar de Centraal-Amerikanen doorheen reizen om te proberen om in de VS te eindigen.
Het is een hard boek, waarin hele bevolkingen worden gefileerd op hebzucht, machtswellust en geborneerdheid. Corruptie en gemakzucht, het is er allemaal. Kortzichtigheid, egoïsme, en wanhoop vanwege de pure overlevingsnoodzaak. Moord, brandstichting, verkrachting, roof, omkoperij, het staat er allemaal in. De centrale figuur Irma, die als hulpverlener komt in een stad waar een asielcentrum in brand is gestoken, is in eerste instantie een naïef persoon die nog verschil denkt te kunnen maken. Langzaam zie je om haar heen de contouren van een door en door verrotte samenleving, die uiteindelijk maakt dat zijzelf voor haar leven moet vluchten. Toch is dit boek boeiend om te lezen, niet afstotelijk. Het geeft veel invalshoeken. Die van Irma via een verteller, die van haar ex-man die fulminerend en met een kort lontje in zijn hoofd wordt gekeken, die van de officiële instanties die uitblinken in nietszeggende, holle publicaties. Het zou uiteindelijk moeten leiden tot de overweging hoe je hier zelf in staat. Helaas is dit zo ver van mijn bed dat ik dat niet opbreng. Maar ik ben blij dat ik het heb gelezen. Heel veel meer Spaans ga ik er niet van spreken, daarvoor is de gespreksleider teveel zelf aan het woord, maar mijn woordenschat breidt wel uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten