We gaan een week naar Roemenië, wandelen in een ongerept natuurgebied, maar het zit in eerste aanleg niet mee. Er is een staking van het openbaar vervoer. Alle bussen, treinen en trams houden het voor gezien in verband met onvrede over de pensioenen. De rechter heeft wel bepaald dat Schiphol bereikbaar moet blijven, maar dan vanuit Amsterdam. Daarom heb ik mijn vaste taxi chauffeur ingeschakeld. Onderweg komt het tot een gesprek dat nederig stemt. Hij is een vluchteling uit Perzië (zo noemt hij het zelf). Daar wilde hij als 20-jarige natuurkunde gaan studeren; daar is nu niks van gekomen. Met vallen en opstaan heeft hij een bestaan in Nederland opgebouwd, met zijn eigen taxi. Nu hoopt hij op meer kansen voor zijn twee zoons, die nog in de luiers zitten.
Veel te vroeg zijn we op Schiphol. Het inchecken gaat enigszins merkwaardig, dat is onze eerste ervaring met de reisleiding. Maar het lukt en we vliegen met enige vertraging via Frankfurt. Om zes uur komen we aan in Cluj. Avondeten doen we op een plein, waar we onze groep een beetje leren kennen. Het hotel en de stad doen Oostenrijks aan en ja, Cluj hoorde bij het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten