Stemming

Alle deuren nog altijd tegen elkaar open. Niet kunnen componeren vanwege de radio die buiten aanstaat. Temperatuur hooguit 12 graden. Ach ach wat moet een mens afzien als je de boel wilt onderhouden. Vandaag werd ik zelfs een beetje rillerig van de kou, zodanig dat ik besloot om niet naar de avondvoorstelling van 'Noem het maar liefde' in Amersfoort te gaan. Ik zag het allemaal even niet zitten. Ik besloot om wat kleine klusjes te gaan doen, zoals het stemmen van de cello. Dat ging lastig, want hij is al een poosje ontstemd, maar de laagste drie snaren deden hun best. De hoogste, de A-snaar, had er geen zin meer in en knapte. Vervelend, maar geen nood, ik heb een reserve setje. Nieuwe snaar, stemmen, knap! snaar weer kapot. Wat blijkt? ik heb het setje eeuwen geleden aangeschaft bij de opheffing van het bedrijf in Utrecht. En die hadden in een mapje van cello snaren, gitaarsnaren gestopt. Dat werkt natuurlijk niet. En ik krijg zelfs geen antwoord op een vraag die ik via Facebook heb gesteld, hoewel de vraag wel is gelezen. Dat schijnt moderne mores te zijn, maar ik erger me er wild aan. Kortom, vandaag was echt zo'n dag dat alles tegenzit. Ik was blij dat net toen de heren waren vertrokken, de zon even ging schijnen. Ik ben maar snel een ommetje in het bos gaan maken.