Toen ik vanmorgen naar de markt liep, was er nog niets aan de hand. Lekker weer, niet te warm, droog. De man van de reformkar wist me te vertellen dat zoethout thee en ginseng goed tegen lage bloeddruk zijn, dus daar nam ik iets van mee, en een visje en zeekraal. Wat lichte druppels waren gaan vallen. Een man naast mij liet me zijn mobieltje zien: 'Kijk, die komt eraan!', een grafiek met een enorme uitschieter. Die gaf aan dat het noodweer zou worden. Gelukkig was ik klaar, ik liep wat gehaast vast terug. Onderweg kreeg ik een eppie: Ze is er al, kom maar gauw! Want Jessy kwam vandaag nader kennis maken. Thuis deed ik snel mijn gas uit onder de kikkererwten, legde de vis in de koelkast en liep onder een paraplu naar de overkant. Vlak nadat ik binnen kwam, was Jessy er ook, en nog geen minuut daarna spoelde het water uit een wolkbreuk naar beneden, door bliksemflitsen begeleid.
Wij zaten met ons drieën binnen te keuvelen. Jessy blijkt een trotse, stevige meid te zijn die nog niet precies weet wat ze wil, maar de contouren zijn er. Ze vertelde dat ze heel verrast was om zo'n hoog opgeleide vader te hebben. Dat ze ook een verzameling dingetjes heeft die waarde voor haar hebben, dat ze niks heeft met 'hebben' en meer met 'zijn'. Ze houdt van wandelen en niet van autorijden, al doet ze het wel. Ach en zo passeerden nog wat eigenheden de revue. Het deed haar plezier om de uitstalling van familiefoto's te zien, gelijkenissen werden gezocht en gevonden. Tussendoor liet Zeus van tijd tot tijd knetterend zijn instemming horen. Uiteindelijk vertrok ze toen de buien uit de lucht waren. Ze kreeg het parfumflesje met de tandafdruk van haar opa van vaderskant mee.
Mooi samengevat!
BeantwoordenVerwijderen