Een ziek vogeltje ben ik niet, maar lekker is anders. Ik doe nu dagelijks oefeningen voor mijn rug, maar voorlopig doet het gewoon nog pijn. Traag verplaats ik me door de dag, waarbij het heerlijke weer wel meewerkt. Even op de fiets naar de winkels, veel verder kom ik nog niet. Wel kon ik vandaag het web afspeuren naar loodgieters en warempel: ik heb er één gevonden. Hij kwam snel kijken na mijn telefoontje, bekeek het probleem en kon er wat mee. Later kwam hij nog wat opmeten en maakte meteen een afspraak. Dat geeft weer vertrouwen, want ik kan toch niet tot Sint Juttemis naar beneden op de pot gaan. En ook wil ik wel weer eens thuis de was kunnen doen. Ik wacht het nog even af, maar er gloort licht aan de afvoer-horizon! Dat helpt ook om je weer iets beter te voelen.
Eef kwam thuis, na een wonderlijk bezoek, en na drie koppen thee besloten we om nog even een ommetje te maken. Het kost me moeite om mijn rug rechtop te houden, maar wandelen leek wel goed. Dus liepen we even later door het bos, in de stralende zon, langs het al bijna rijpe veld met koren, korenbloemen, en papavers. We wandelden langzaam en geconcentreerd, een zoel windje blies de haren uit mijn gezicht. De paarse bloemen aan de randen hadden een enkel insect, zelfs een enkele vlinder aangetrokken en de schaduw onder de bomen wat verderop op het bospad was weldadig. Voor vanavond kan ik er wel weer tegen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten