Waar ik niet naar toe ben geweest, was de voorstelling van Erik van Muiswinkel, over drs. P. Dat had gekund gisteravond, maar het is er niet van gekomen. Natuurlijk ben ik nog altijd een grote fan van drs. P, die nu zijn 100e verjaardag zou hebben gevierd. Boeken van zijn hand zijn vrijwel niet te krijgen, iedereen houdt ze vast. Begrijpelijk. Gelukkig heb ik er wel een enkeling liggen nog. Het is een genoegen om zijn gedichten te lezen. Bepaald roerend is het requiem voor zijn kat Louis. Hij was een echte kattenliefhebber.
Louis is dood, de fiere Cyprioot
En waar hij niet meer is, daar blijft een gat
We waren vijftien jaar met hem getrouwd
En ja, je weet 't wel, dan krijg je dat
Hij was zo mooi, ofschoon der dagen zat
Expressierijk, grootmoedig, goedgebouwd
Alom werd hij bewonderd -en terecht
Ja, zelfs de Poezenkrant heeft meegerouwd
Een kat. Gewoon een huisdier, welbeschouwd
Zo goed als niemands meester, niemands knecht
Ten aanzien van de koelkast zeer devoot
Aan ons, de mensen in zijn huis gehecht
Inmiddels draait de aarde, God is groot
En verder weinig nieuws. Louis is dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten