Omdat buurvrouw Tineke me op de moestuin in Broekland had gewezen, ging ik even langs om te melden dat ik die had gevonden. Ook nam ik wat lavas uit eigen tuin mee; ze had het nodig voor kruudmoes, had ze verteld, en in die moestuin stond het niet. Bij mij doet het het uitbundig. Na een praatje met haar man (zij was er niet) over zijn ijsco-act voor kinderen en bejaarden, kwamen ook net de buren van de andere kant tevoorschijn. Die had ik vanwege corona nog niet gesproken, dus ik nam mijn kans waar. Ze wonen hier al 25 jaar en nu is hij, net 70, gepensioneerd. Eerst willen ze daar even aan wennen, maar dan is een verhuizing naar Tinaarlo een optie voor hen. Hij mopperde wel wat op de Sallandse mentaliteit. Volgens hem is dat Ja zeggen en Nee doen. Dat klopt wel met mijn ervaringen met de glasgordijnen. Maar ik heb vooral goede ervaringen. Zoals mijn garagedeur nu is vernieuwd, dat is puik gegaan.
Het werd zo heet dat naar buiten gaan geen optie was. In plaats daarvan heb ik gefitnesst, lekker gedoucht en gezond, en daarna was het tijd om muziek te maken. Ik heb gewerkt aan het lied De Dood en de Jongeman, maar vooral aan de opstelling van de pc en de printer. Daar ben ik nu wel tevreden over. Nu moet ik ook het versiebeheer ter hand nemen, want anders wordt het waterverf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten