Kindertjes

Op naar Den Haag: Eef en ik gingen de kleinkinderen bezoeken, althans drie ervan. Voor mij de eerste keer dat ik de kleine Sam zou zien, en de tweede keer voor Morris. Ook Sjoerd heb ik nog niet zo vaak meegemaakt. Het was een stralende dag, met een goede treinverbinding die ik lezend heb doorgebracht. Eef stond me op te wachten op Centraal en samen namen we de tram. We werden hartelijk ontvangen, er heerste een rustige vrolijkheid met vier kindertjes (1 opvangkindje was erbij). De kleintjes waren echt ontzettend lief en gezeglijk. Kleine Sam kan werkelijke aanminnig lachen, en daar heb ik een mooi fotootje van gemaakt dat hier niet komt te staan. Met Sjoerd heb ik de inhoud van zijn schatkistje bekeken. Morris wilde graag op mijn schoot klimmen. Ook belde Marjorie via Anneke uit het ziekenhuis naar Arja, die de kleintjes aan haar liet zien. Ze ziet eruit als een treurig hoopje mens, het is te hopen dat ze goed hestelt. Bij Arja hebben we nog een paar uurtjes gezellig doorgebracht en daarna liepen we door het zonnige Haagje naar de trein terug. 

Bijna thuis kreeg ik nog een onverwacht telefoontje van Jan-Peter d G. Hij wilde weten hoe het met mijn vorderingen staat, en stapelt daarmee ongeweten gloeiende kolen op mijn hoofd. Want het gaat helemaal niet goed, ik maak helemaal geen vorderingen. Wel komt langzaam aan de zin in de muziek weer wat terug. Kleine stapjes dan maar he. Het motiveert me in elk geval wel.