De vitrageman kwam vandaag toch langs, gewoon met een week verschil. De thermometer stond binnen inmiddels op 29,5 graden, rijkelijk heet maar altijd nog een stuk minder dan buiten. Veel deed ik dan ook niet, beetje piano, beetje lezen, dat was het wel. Maar nadat deze meneer het stalenboek had achtergelaten, ging ik toch een om maken in mijn eigen buurt. Meer dan een uur redde ik niet, maar ach, het was best lekker. In de schaduw vond ik dat ik een pilsje had verdiend. Een leuk filmpje met kleinzoon Joris die zich omdraait completeerde de pret.
Verder kreeg ik bericht vanuit Zweden: Karin is al twee jaar geleden overleden. Ik dacht al zoiets, omdat ik maar steeds geen reactie kreeg op mijn kaartjes; maar ja, ze zag slecht, dus misschien kon ze daarom niet antwoorden. Maar dat haar telefoonnummer bleek te zijn afgesloten, was het vege teken. En inderdaad, ze is gestorven, helemaal alleen en zonder familie. Zelfs zodanig dat niemand op de hoogte was gebracht. Een treurig einde van een leven dat gelukkig ook goede tijden heeft gekend, en waar ik een beetje van heb meegemaakt. Rust zacht Karin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten