Vandaag was de tertulia van de boekenclub van Cervantes. We bespraken De Kolonel krijgt nooit post, van GMM. Daar viel heel veel over te zeggen, van symbolisme tot armoedeval tot vooroordelen in beelden over Zuid Amerika. Maar het viel niemand mee om de meningen goed over het voetlicht te brengen, in helder en rijk Spaans. Deze keer was de groepsleider César daarom misschien wat veel aan het woord. Hij geeft steeds als leidraad een vragenlijst mee om te bespreken, en dat is een goede formule. Helaas had hij de lijst erg laat opgestuurd, ik had er weinig aan kunnen doen. Toch blies ik mijn partijtje mee.
Daarna ging ik met mijn nieuwe vriendin Pauline uit lunchen, om te bespreken hoe het voor elk van ons twee was geweest in Spanje. Ook kwam nog de vaderlandse geschiedenis langs, in verband met de 80-jarige oorlog en Spanje natuurlijk, en ook de Reyes Católicos. Ik vertelde Pauline dat ik in het Prado dat prachtige schilderij van Velasquez heb gezien waarop de Reyes C een aanbod krijgen van een vertegenwoordiger van de Joden, opdat ze mogen blijven, en de biechtvader van Isabel die bijna een toeval krijgt, en schuimbekkend voor de koningen danst voor de tafel waarachter Mensonides staat - accepteren van het geld van de Joden zou hetzelfde zijn als de zilverlingen van Judas. Hij kreeg zijn zin, de Joden moesten het land uit, de grote uittocht. Pauline vertelde dat diezelfde man gezorgd heeft voor het instellen van de Inquisitie. Fraai heerschap. Vervolgens mochten ze geen goud of zilver het land mee uit nemen; dat werd geconfisceerd door koning Fernando. Fraai heerschap.
Walgelijk die invloed van de clerus.
BeantwoordenVerwijderen