Varkensvlees

Op deze zonnige dag had ik gepland om fijn te gaan wandelen, en dat deden we. Op verzoek van Eef werd het Soest-Zuid. Daar rijden allerlei bussen, en ik zag een verbinding naar Eemnes, waar ik altijd nog eens het bootje naar Amersfoort wil nemen, dat zomers vaart. Kan trouwens ook vanuit Baarn, geloof ik. We gingen op pad en het was weer een ouderwets vrolijke dag, babbelen en lopen en genieten van de zon. We aten op een boomstam gezeten, waar tot twee keer toe een jonge oppasser met twee geestelijk niet volwaardige jonge mannen langskwam, ook zij genoten van het heerlijke weer.
Toen we Hollandse Rading naderden bleek de voet van Eef toch niet helemaal mee te willen. Daarom liepen we helaas de kortere versie en misten het laatste stukje, dat nou juist zo aardig is. Dat moeten we dus nog eens overdoen.
Thuisgekomen heb ik me even bezig gehouden met Madoff. Het boek is nu uit en ik heb het boos in de papierbak gegooid. Wat een narigheid. Hebzucht, statusgevoel, groepsdenken, behoudzucht, al die dingen samen in plaats van zelfstandig denken, authenticiteit, genieten van het zijn, ze hebben geleid tot een wereldwijd piramidespel dat een enorme impact heeft gekregen op de hele economie. Het geld dat ermee gemoeid was, is over de balk gesmeten, de winsten die gemeld werden, hebben nooit bestaan.
Meer illustratie heb je niet nodig van wat de oude Romeinen al zeiden: Mundus vult decipi, ergo decipiatur. De wereld wil bedrogen worden, dus wordt ze bedrogen.

Ik had er zo de balen van, dat een berichtje van de UB mij welkom was: er lag een sonatine van Leo Orthel voor me klaar, het laatste dat ik van hem had besteld. Omdat de bestelling van varkensvlees zo kon komen, belde ik Eef even om hem te melden dat ik op en neer zou fietsen. Ik peddelde door het groene deel van ons dorp en voelde de opluchting komen. Het kostte me uiteindelijk maar drie kwartier om weer met het stuk thuis te komen. Toen had ik nog alle tijd: het vlees kwam om half negen. In die tijd heb ik flink achteruit geboerd met bridgen, maar ach wat dondert het. Het vlees paste precies in de vriezer en de rest heb ik snel naar een oververmoeide Eef gebracht. Hij was blij dat hij daarna zijn bed in kon duiken.