In hondenweer vertrokken we naar Apeldoorn. Daar zouden we op de bus stappen naar Epe, maar eerst kwam er een bezoek aan CODA. Naar die tentoonstellingsruimte ga ik elke twee jaar wel heen, omdat dan de papierbiënnale wordt gehouden. Van oudsher ben ik verzot geweest op het werken met papier, vooral het bouwen van huizen en andere gebouwen, maar ook papieren roofvogels heb ik gemaakt, en zelfs een papieren wielklem. Al jaren staat boven op zolder Circus Roncalli te wachten tot ik dat eens afmaak, en dat gaat er beslist van komen! Maar tot het zover is kan ik inspiratie opdoen bij het CODA.
Dit jaar staan er een aantal papieren personen: een Don Quixote compleet met Rocinant, manshoog, er staat een eveneens levensgroot paneel met vier bejaarden voor een tafeltje, met karakteristieke koppen, en er ligt een los hoofd ondersteboven. Maar natuurlijk is er ook klein spul zoals sieraden, en hangt er van alles aan de muur. Wat ik helemaal te gek vond was het werk van Caroline Hofman uit Duitsland. Het zijn gestileerde meubelachtige constructies, klein maar fijn lijkend op draadstructuren. Smullen!
We gingen door naar de bushalte in een ware zondvloed die uit de hemel kwam zetten. Gelukkig konden we snel met de bus mee, en viel de regen buiten Apeldoorn wel mee. In Epe was het nog een half uur lopen. Daar had ik tegenop gezien, maar het viel reuze mee want er was een bospaadje langs de weg en de bomen namen de meeste regen weg. In het hotel aangekomen deden we lui een powernap voor we kennismaakten met onze medegasten. Na een goed diner gingen we aan de bridgetafels en je raadt het nooit: we haalden 60%, goed voor de tweede plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten