Omdat het al weer zo'n prachtige dag was, moest er wel worden gelopen vandaag. En niet getreind, want al die tijd kun je ook buiten zijn. Het werd dus Soest-Zuid. Nee Soest! Nee Baarn. In de trein hadden Eef en ik een babylonische spraakverwarring over waar nou de wandeling zou lopen. Uiteindelijk werd het Baarn, om over de Stulp te kunnen gaan. Het was niet eens uitgestorven, er liepen enkele wandelaars, en wat ze gelijk hadden. De Stulp is een prachtgebied, met die witte koeien die tussen de paarse heide lopen. Het was er wel wat uitgedroogd, het plasje waar we meestal voor een hapje gaan zitten was helemaal leeg. Verderop was het bosje waar we een klapekster hebben gezien. We liepen door tot Den Dolder, alles bij elkaar een kilometer of 15, meer zit er momenteel niet in voor ons.
Daarna had ik veel inspiratie. Dus thuis heb ik van alles zitten knutselen aan de liederen die ik al klaar had, er was toch nog een en ander te wijzigen bij enkele stukken. Ook bij het stukje voor cello solo, dat ik naar Joachim E. heb opgestuurd. Dezer dagen zijn mijn beide buren op vakantie, ik kan dus bij nacht en ontij piano spelen, heerlijk! zelfs na het glaasje wijn dat we 's avonds even samen nemen, heb ik nog wat Bach doorgespeeld, mijn huiswerk van Jan-Peter. Lekker dagje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten