O wat spannend. Maandag ga ik overleggen met een echte componist en niet zomaar eentje, nee, deze jongeman heeft al drie opera's op zijn naam staan en ettelijke instrumentale stukken en nog veel meer. Dat Jan-Peter de Graaff met mij wil overleggen, is een hele eer. Natuurlijk moet zo'n gesprek dan ook grondig worden voorbereid. Dat heb ik vandaag gedaan door nog eens precies door de verschillende stukken heen te lopen, ze door te spelen en te kijken of de uitdraai beschikbaar is. Tot mijn verbazing haalde ik er toch nog wat foutjes uit. Bij de Wimbachklamm was iets helemaal mis gegaan: de linkerhand op de derde pagina was een maat verschoven ten opzichte van de rechterhand. Hoe dat nou mogelijk was?? Gelukkig stond het wel correct in mijn administratie. Opnieuw uitdraaien dus. Maar het betekende ook dat ik alle relevante versies nog eens moest controleren. Stond het origineel wel in de back up? of was het een oudere versie. Bij sommige liederen kwamen ook daaruit nog wat foutjes naar boven. Nu heb ik alle doorgespeelde stukken overal op dezelfde manier in zitten, zoals het hoort.
Maar wat gebeurt er bij zo'n doorspeel sessie? je krijgt inspiratie. Een passage die ik tot AF had verklaard, van de Nachtegalen, maar waar ik eigenlijk niet helemaal tevreden over was, kon ik ineens omtoveren tot een beter stuk, net even eenvoudiger en/of in elkaar vloeiender. Hup, weer naar boven voor de correcties, de uitdraai en de administratie en o ja, ook weer even doorspelen natuurlijk. Na de thee bij Eef bedacht ik dat ik ook de Raaf wel weer eens kon proberen en zowaar! ook hier een paar nieuwe nootjes die de boel in het gerede trekken. Wie weet komt die ook nog eens af. Aan het eind van de middag was ik zo enthousiast, dat ik de stoute schoenen heb aangetrokken en een mailtje heb gestuurd naar Maurice LvB om te kijken of hij interesse heeft in het samen doornemen van een aantal stukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten