Ons onderkomen werd gedreven door een vriendelijk echtpaar, dat dolblij is met hun plekje midden in de Rottige Meente. Het huis daar kijkt over een weidse ruigte met wuivend riet en wat bomen op de achtergrond. Daar vloeien de schoonste watertjes die ik ooit gezien heb, vol waterplanten en schoon water. Achter het huis alleen al is een verlaten vijver die de verbeelding tart, zo mooi.
 |
| De vijver achter het huis |
Na ons ontbijt werden we uitgeluid door de zangoefeningen van Francis, die in datzelfde huis verbleef. Wij gingen op pad om de Wieden eens nader te bekijken, nu richting het noordoosten. Zo kwamen we in Munnikeburen, waar we konden kiezen voor een doorsteek door een echt veenbos. Dat deden we natuurlijk meteen. Een groepje ouderen die de smalle brug niet hadden durven oversteken, kwam nu toch achter ons aan. Het was buitengewoon mooi allemaal, iets om vaker te bewandelen. We kwamen uit bij Nijetrijne. Dat is helaas niet mooi, maar we moesten er wel doorheen om in Wolvega te komen. Nu begon het ook hard te regenen, maar met onze nieuwe paraplu's konden we het wel doorstaan, tot het echt bij bakken tegelijk kwam. Een paar behulpzame jongemannen wezen ons op een afdak waar we konden schuilen. Na een half uurtje lunchpauze liepen we toch maar verder, het regende iets minder, en zo kwamen we in Wolvega waar we net de trein misten - maar we hadden wel een paar kippenpootjes gegeten.
 |
| Opgang naar het veenbos |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten