Eten met Mark

Een etentje met Mark zat al enige tijd in de planning. Laatst botste ik bijna tegen hem op in de sportschool, en meteen vatte ik de koe bij de hoorns. Of hij kwam eten? dat wilde Mark wel. Mij viel de eer te beurt om gastvrouw te zijn. Vandaag was het zo ver. Dat betekende dat ik uitgebreid het huis heb lopen kuisen, mocht ook wel, er kwamen vrachten zand uit. Allemaal naar binnen gelopen in deze warme tijd met open deuren. Verder moeten er glazen worden opgewreven, messen gepoetst, borden gewassen. Grappig, het gaat elke keer weer zo. Vervolgens ging ik aan de slag met de soep. Ik zou vooraf en toe maken, en Eef de hoofdmaaltijd. Dus ik mestte mijn vriezer uit en vond enkele geschikte ingrediënten. Gisteravond had ik al gedroogde porcini in de week gezet. Verder nog wat bosui, knoflook en jus, en daarmee maakte ik een lekker en toch licht voorgerecht. Voor het toetje had ik weer eens een fruitsalade gemaakt. Dat kwam allemaal goed uit op deze hete dag. Voor iets warms was het eigenlijk niet geschikt. Gelukkig had Eef nasi gemaakt, die kun je ook koud eten.
Toen Mark eenmaal was gearriveerd, hoefde ik nauwelijks meer aan het gesprek deel te nemen. Het ging over voeding, spieren, metabolisme en bewegen. Of ze elkaar ook hadden gevonden. Het leek wel of Hugo hier zat, maar dan iets meer geschoold op voedingsgebied. Mark vertelde dat hij graag wil wandelen, maar dat het hem niet lukt om er prioriteit aan te geven. Daarmee kwam de discussie enigszins op de tegenstelling tussen voornemen en doen, dat dat voor sommige mensen maar moeilijk is. Natuurlijk werden er principe-akkoorden gesloten over samen wandelen, tussen de twee heren. Maar nu nog zien of het gaat gebeuren. Het eten had in elk geval heerlijk gesmaakt, en het werd niet te laat.