Jaren geleden heb ik erg leren houden van twee jongens die mijn stiefkinderen werden: Sander en Thomas. Ik heb ze veertien jaar meegemaakt, in weinig lief en veel leed, en toen tenslotte dat huwelijk voorbij was, was ook mijn relatie met hen voorbij. Althans, dat was tot vandaag. Ja, ik had wel op Facebook gekeken hoe het met ze is, en op zeker moment raakte ik Fb bevriend met Sander. Niks bijzonders verder, een like hier, een felicitatie daar en dat was het dan. Maar toch is het opgemerkt. Sander is sinds vier jaar samen met zijn inmiddels echtgenote Anita en hoe gaat dat, vrouwen houden toch vaak sociale contacten aan en bij. Zo kwam er voor mij heel verrassend een uitnodiging om eens langs te komen. Dat vond ik een uitstekend idee! Veertien jaar is toch niet niks, we zouden wat herinneringen kunnen uitwisselen en vooral was ik benieuwd hoe Sander zijn jeugd heeft omgezet in iets dat werkt voor hem. Eef was ook welkom, dus zo togen wij richting Eindhoven waar we ivm spoorellende en lange busritten werden opgehaald door Sander.
De herkenning was er meteen. Wij werden allerhartelijkst onthaald in zijn Belgische woning, met allereerst een bord verrukkelijke goulashsoep van zijn Hongaarse vrouw. Ghou blijkt een kudde koeien te zijn, lash is de herder van die kudde en ja, die at deze soep. Eenvoudig, maar voedzaam net als de etentjes van Heer Bommel. Wij kwamen aan de enorme keukentafel te spreken over het verleden. Het deed me allemachtig veel plezier om te merken dat Sander zijn ervaringen goed had verwerkt en had omgezet in een krachtig ondernemerschap, op een gebied waar hij zich zonder enige hulp heeft ingewerkt en waarin hij nu fungeert als best practice. Hij werkt met een klein team en heeft wereldwijd een naam hoog te houden. Ik was behoorlijk trots op hem. Uiteraard kwam zijn vader nog even ter sprake, maar het was duidelijk dat dat deel van zijn verleden heeft gegist, is gerezen en afgebakken.
Ook maakten we kennis met zijn vrouw en zoon, en hoorden over het nichtje dat er binnenkort bij komt. Een heel waardevol contact dat vast wel standhoudt. Vlak voor het avondeten werden we weer netjes naar Eindhoven gebracht, waar we een iets te grote friet naar binnen sloegen en een heerlijke kroket. Thuis maakten we het af met ons inmiddels traditionele glaasje wijn. Fijne dag weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten