De ochtend begon met een heen en weer geëp met de verschillende dochters, een zoon had gisteravond zelfs even gebeld. Maar na het ontbijt trokken we er toch op uit, richting de Renderklippen. Dat is een middelgroot heideveld aan de overkant van het hotel, midden tussen de bossen, en momenteel staat het uitbundig in bloei. De paarse kleur van de Calluna Vulgaris ofwel struikheide golfde over de velden tot aan de horizon, een schitterend gezicht, met daartussenin een enkele berk of vliegden. Schapen waren niet te zien, maar wel bijenkasten. Bij één groepje kasten stond een stel stil bij hun auto. Dus was een praatje snel gemaakt. Hij bleek hobby imker te zijn, en had zojuist een aantal volken uitgezet, ze stonden op het punt om naar huis te gaan. We waren zo goed niet of we moesten een pot honing van hen aannemen. Dat liet Eef zich niet zomaar aanleunen, dus diepte hij uit zijn rugzak een zakje met zelfgebakken noten-rozijnenbrood en gaf dat als gastgeschenk aan onze nieuwe vrienden. Want dat waren ze meteen.
Terug in het hotel was de gang van zaken zoals gisteren: diner en bridgen. Die arme Hans, de bridgeleider, had een lastige avond want de registratiekastjes werkten niet, of eigenlijk de computer. De eerste ronde moesten we met de hand noteren terwijl hij zat te telefoneren met andere begeleiders om het probleem op te lossen. Er was wel een troost voor hem, want tevoren had ik een drietal limericks gemaakt. Dat is ook een beetje traditie bij die weekends, een limerick over bridge. Zo had hij meteen een nieuwe voorraad. Ook de computer deed het weer, maar wij helaas niet want we scoorden niet meer dan net aan 50%.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten