Speciaal voor Tjeerd had ik uit Wijhe mijn laatste pot fazantenbessenjam van vorig jaar meegenomen. Hij had bij het bezoek aan mij een potje meegekregen en had per omgaande enthousiast gemaild hoe lekker dat wel niet was! En omdat hij en Bea rond begin september jarig zijn, en hij al 87 is geworden, dacht ik het verlate kadootje maar meteen aan hem en Bea te brengen. Ik wist natuurlijk niet of ze thuis waren, hoewel de kans groot was met de nieuwe regels, maar zo niet dan zou ik het wel op de stoep zetten met een briefje. Maar ze waren wel thuis, en lieten me blij binnen. De vreugde was groot toen bleek wat de reden voor mijn komst was. Heerlijke jam! en ook heb ik aan hen kunnen vertellen wat een geweldige dag het gisteren voor me was. Ik had mijn mobieltje bij me, en kon ze dus een stukje laten horen. Heel aandachtig werd er geluisterd, en ze vonden het een hele belevenis. Uiteraard vertelde ik ze dat ik bij mijn komende kroonjaar een uitvoering wil organiseren. Daar kijken ze nu al naar uit. Verder hebben we nog over van alles en nog wat gepraat. Vóór de lunch - ze roemden mijn lunch in Wijhe nog, ik bloos ervan - ging ik weer. Ik kocht nog oedang en teri nasi bij de Toko in Zeist en fietste vervolgens naar de biliotheek om wat gedichtenbundels door te kijken. Toen ik eenmaal weer thuis was, was ik óp van vermoeidheid. Ik moest zelfs even liggen na het avondeten, dat doe ik anders nooit. Maar daarna was ik weer fit genoeg om een paar blogs te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten