Donderdags worden de nieuwe mensen opgehaald, en blijkbaar kan er dan geen wandelprogramma meer bij. Dus moesten we ons zelf amuseren vandaag. Dat lukt altijd wel; er is altijd iets aan boodschappen te doen, of over de boulevard te slenteren. Ik nam de gelegenheid te baat om van alles te regelen, zoals nieuwe kaartjes voor het Opera Forward Festival kopen. Ik wil heel graag Silvia Lanao volgen. Van haar werk was ik bij de prijsuitreiking in het Concertgebouw (ben de prijs naam even kwijt) erg onder de indruk, en zij gaat een mini opera laten horen bij het OFF. Er waren nog genoeg kaartjes gelukkig.
Voor je het weet is het alweer avond. Wij gingen gewoontegetrouw bridgen. Daar overkwam ons in de laatste ronde een uiterst merkwaardig incident. Onze opponenten kregen na hun pas een Muiderberg van Ferry om de oren, 2 schoppen dus. Uiteraard alerteer ik. Op zeer onvriendelijke toon beet de heer links van mij me toe: Wat betekent dat? Zwak zeker? en ik zat even met een dilemma, want volgens de bondsregels mocht hij dit niet vragen, maar mocht zijn partner dat doen; die was aan de beurt. En die vroeg niks, dan hoef ik ook niets te zeggen. Dus ik zei maar, het is uw beurt niet, Ferry gaf aan hoe het zat met de bondsregels en voor we het wisten werden we ronduit uitgescholden, door beide tegenstanders, met grote stemverheffing, de hele zaal zat te kijken. Dat is ons nog nooit gebeurd. Ferry reageerde er wat lacherig op, en dat was olie op het vuur. Ze zaten echt te kijven. Wij bleven gelukkig rustig, althans uiterlijk. En uiteraard heb ik keurig uitgelegd wat het bod betekende. Het idee dat je wordt verketterd omdat je je aan de spelregels van je sport houdt! Te gek voor woorden.
De lol was er natuurlijk af, en ook het extra van de Nederlandse Club kreeg een lelijke kras in ons gevoel. Bij het afrekenen stond onze opponent aan de bar nog altijd te foeteren op ons, met onze bondsregels. We zijn weggegaan zonder afscheid te nemen.
Voor je het weet is het alweer avond. Wij gingen gewoontegetrouw bridgen. Daar overkwam ons in de laatste ronde een uiterst merkwaardig incident. Onze opponenten kregen na hun pas een Muiderberg van Ferry om de oren, 2 schoppen dus. Uiteraard alerteer ik. Op zeer onvriendelijke toon beet de heer links van mij me toe: Wat betekent dat? Zwak zeker? en ik zat even met een dilemma, want volgens de bondsregels mocht hij dit niet vragen, maar mocht zijn partner dat doen; die was aan de beurt. En die vroeg niks, dan hoef ik ook niets te zeggen. Dus ik zei maar, het is uw beurt niet, Ferry gaf aan hoe het zat met de bondsregels en voor we het wisten werden we ronduit uitgescholden, door beide tegenstanders, met grote stemverheffing, de hele zaal zat te kijken. Dat is ons nog nooit gebeurd. Ferry reageerde er wat lacherig op, en dat was olie op het vuur. Ze zaten echt te kijven. Wij bleven gelukkig rustig, althans uiterlijk. En uiteraard heb ik keurig uitgelegd wat het bod betekende. Het idee dat je wordt verketterd omdat je je aan de spelregels van je sport houdt! Te gek voor woorden.
De lol was er natuurlijk af, en ook het extra van de Nederlandse Club kreeg een lelijke kras in ons gevoel. Bij het afrekenen stond onze opponent aan de bar nog altijd te foeteren op ons, met onze bondsregels. We zijn weggegaan zonder afscheid te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten