Een dagje cultureel geloof ik - maar ik ben een beetje kwijt wat ik heb gedaan. Ik weet dat ik de cello weer eens te voorschijn heb gehaald, en heb, geïnspireerd door Menno, de Berceuse van Fauré opus 19 eens doorgenomen. Wat een stijve vingers had ik! maar een beetje kwam het er toch uit. Gelukkig had ik nog wat makkelijker stukken staan, Bromberg en zo, voor beginners, en dat ging nog wel. Tevreden was ik wel over de stemming van de cello. Bij het samenspelen bleek dat die perfect bij de piano paste.
Verder, Rushdie. Dat boek vordert, en is uitermate boeiend en enigszins verontrustend. Goed leeswerk dus. Helaas, verder wil mijn geheugen niet gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten