Kruudmoes

Deze komt nog uit een pot, de volgende
wordt met de hand gemaakt

Vlakbij is een boerderij waar ze op ecologisch verantwoorde manier ('biologisch') fruit telen. Daar is ook groente te koop, en wat ingevroren vlees van eveneens 'biologisch' boerende vleesboeren. Daarheen ging het vandaag, om wat fatsoenlijks te eten te krijgen. Ik merkte dat AH, mogelijk wegens enorm succes, steeds slechtere kwaliteit aanbiedt. De komkommer lag al te soppen na drie dagen, de courgette was stenig, de aardappels liepen al uit. Daar heb ik niet zo'n trek in, dus ik was benieuwd wat Van Vilsteren in de aanbieding had. Gelukkig zagen de groentes daar er goed uit. De courgette ging door de sla, met tomaten, hazelnoten, augurken, knoflook en een heerlijke mayonaise. Wat er ook bij de bio fruitboer lag, was kruudmoes. Dat is een speciale lekkernij bij degenen die de taole spreken, Overijsselaars dus, ooit bedoeld als voedzame pap voor de landarbeiders. Het is gort gekookt in karnemelk, met kervel en/of andere kruiden, en rozijnen en worst. Dat leek me wel iets voor Eef. En inderdaad, hij was aangenaam verrast; had wel gehoord van kruudmoes maar had het nog nooit gegeten. De primeur dus, een eersteling en dat met zijn 72e jaar!
Heel wat jaren geleden heeft een vriend mij eens toegelicht hoezeer juist eerste ervaringen je beleving van tijd beïnvloeden. Als jong kind is elke ervaring nieuw, en lijkt de tijd stil te staan, of in elk geval heel langzaam te gaan. Naarmate je ouder wordt, zijn nieuwe ervaringen zeldzamer, val je terug op eerdere kennis, en lijkt de tijd steeds harder te gaan. Maar inmiddels heb ik scherp opgemerkt dat er wel degelijk eerste ervaringen blijven komen, hoe oud je ook bent. Niet allemaal even spectaculair misschien, maar als je er bij stil staat, komt ook de tijd even tot rust. Daarom staan vandaag de schijnwerpers vol op de kruudmoes.