Hagelbui

Vanochtend kwam op mijn verzoek de timmerman kijken naar de deur van de schuur. Die staat krom als een hoepeltje, er moet echt een andere in. Hij heeft de maten opgenomen en ik zal het nog wel horen. Meteen vroeg ik of hij ook naar de voordeur kan kijken. Zit ik weer met dat boek met die deuren, maar langzaamaan kom ik wel tot een beslissing. Toen timmerman Paul kwam, ging Eef. Hij heeft bezoeken af te leggen en boodschappen rond te brengen bij de kleinkinderen. Ik ging er op uit om aardappels te halen bij een boer in de buurt, die ze via een uitgeefluik verkoopt. Dat wilde ik wel eens meemaken. Ik keek nog op weeronline om te zien of het een beetje droog was - het had de hele ochtend gemiezerd - en ik koos een gaatje dat wel ok leek. Nou, dat pakte anders uit. Ik kreeg me toch een bui op mijn dak!

Hagel bij bakken

Het plensde, en ik trapte flink door tot ik bij de kringloopwinkel kon schuilen. Ik moest toch nog een bak voor de suiker hebben, dus dat kwam goed uit. Het klaterde en rotelde op het dak daar. Maar uiteindelijk leek het toch te bedaren. Toen ik naar buiten kwam lag er een witte laag over de straten: hagelstenen als koolmeeseitjes, overal, enorme hoeveelheden. Het regende nog na, ik was doorweekt toen ik thuis kwam en heb gauw mijn kleding gewisseld.
Daarna nog even met Marjorie gebeld en haar succes gewenst bij haar komende sollicitatie. Want jawel, die kanjer is opgeroepen voor een (video-)gesprek. Ben trots op haar!
Verder eppen zat er niet in; ik had Jantine nog willen spreken, maar de whatsapp geeft per 1 mei niet thuis. Bellen ging nog wel, naar T-Mobile die alweer niets hebben geregeld van wat we hadden afgesproken. 'Over twee weken mevrouw'. En als het er dan nog niet is, wie kan ik dan aanspreken? 'Het komt gewoon in orde mevrouw'. We gaan het zien.