Geen concert, toch concert

Vandaag zou ik naar Den Bosch gaan voor een concert met Peter Gijsbertsen in het kader van het IVC, maar helaas ging ook dit concert niet door. Gelukkig had ik hem bericht dat ik me op het concert verheugde zodat hij meteen aangaf dat dat hem niet zou worden. Toen heb ik hem maar gevraagd of ook hij eens naar wat liederen wil kijken, uiteraard de tenorstukken. En dat wilde hij wel maar, zei hij, ik ben erg kritisch. Dat lijkt me alleen maar goed; dus heb ik hem vier stukken opgestuurd. Ben heel benieuwd naar zijn reactie. Hij is natuurlijk niet zo maar een zanger, maar de top momenteel. Zijn oordeel doet er dus bijzonder toe. Ik verwacht er niets van - maar hopen doe ik des te meer. 
Omdat ik dus vandaag niets op het programma had staan, werd het een latertje, met langdurig ontbijt en gebabbel over vroeger en over alles wat Eef en mij bindt. Daarna heb ik de schoenen maar weer aangetrokken om in een stralend zonnetje naar het station te lopen. Eef liep mee, en ging vervolgens naar Soest Zuid voor een wandeling. Ik las mijn boek uit en kwam nog met licht thuis. Even de fazantenbes geoogst, en een link nageluisterd die Martijn had opgestuurd, een concert van twee Nederlandse jongens die pianostukken van Schubert en Brahms lieten horen. De Drei Klavierstücke van Schubert kende ik nog niet, bijna op zijn sterfbed geschreven; Brahms werd heel gevoelig gespeeld. Die jongens gaan deze zomer op tournee naar Indonesië. Zij wel.