Zullen we even naar het strand gaan? zo sprak Eef vanochtend, en dat was een strak plan. Het was stralend weer vandaag, veel te warm weer voor de tijd van het jaar, zonnig en vrolijk. We gingen maar gewoon toen het ons goed uitkwam en de treinen werkten mee, we kwamen zonder vertragingen aan in Zandvoort. We stevenden af op het strand en genoten van alle reuring. Kleine kindertjes met hun papa, mensen met hondjes, hele plakkaten scheermesjes die waren aangespoeld. Een grote trekker met een kraam verkocht mosselen, mits op afstand, en daar namen we een bakje van. We liepen nog even verder en daar vond ik een opgang waar je rechtstreeks de duinen in kon lopen. Daar maakten we dankbaar gebruik van en we vonden onszelf terug in een prachtig duinlandschap. Er liep een gemarkeerd pad dat door een gebied met wisenten liep. Bovenop een heuvel stond een hele groep mensen te turen naar een vennetje waar drie grote beesten stonden. Maar het waren gewoon Galloway runderen, niks wisenten. Een vrijwilliger die er stond vertelde dat de wisenten in deze tijd van het jaar aan de bosrand staan, eikels eten. We kwamen er geen tegen. We klommen het gebied weer uit via een houten trapje en vervolgden de duinwandeling in een mooie bocht terug naar de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten