Zieke hond

Vandaag ging ik voor-vergaderen bij Elly, even alle stukken voorbereiden. Het moest bij haar, want haar hond had een tia gehad. Het arme beest zat in zijn mand maar wilde er steeds uit, rusteloos. Het dier kon zijn evenwicht niet meer bewaren en draaide een beetje met zijn ogen. Ook had ie de mand ondergeplast. Het leven van een hondenbezitter gaat niet over rozen. Later hoorde ik dat de dierenarts goede hoop op herstel had. Het beest is al 13,5 jaar oud, voorwaar een hele leeftijd voor een hond. Het is een heel lief dier, en het heeft goede bazinnen. 
De vergadering verliep vlot, Elly en ik kunnen het goed vinden en begrijpen elkaar wel op administratief gebied. We hadden het nog even over plannen voor de toekomst hier in het dorp, en wat dat voor de natuur kan betekenen. Ach, als ik het nieuws volg kunnen we weinig anders dan kaalslag verwachten de komende decennia. Maar in het klein kunnen we toch nog wel wat uitrichten ten gunste van de natuur, en in elk geval ervan genieten zolang het kan. Het was stralend weer, dus ik heb nog een stukje gefietst.

's Avonds epte Mariska me een aquarel door die ze voor mij heeft gemaakt; ze heeft echt talent.