Weer zo´n verrukkelijke dag. Op naar Heino. Daar pakten we de geelrode wandeling naar Wijhe. Dat stuk is werkelijk heel mooi, met veel afwisseling, weides, bosjes, mooie boerderijen en hoge bomenlanen. En natuurlijk ook het kasteel Nijenhuis, dat helemaal geen kasteel was maar een havezathe, zo vertelde ons de dorpsonderwijzer van de Elshof toen we daar passeerden. Maar daarvoor hadden we al erg genoten van de lanen, en moest Eef zijn buik inhouden om het draaihek van Nijenhuis te kunnen passeren. De dorpsonderwijzer vertelde ons ook dat de oude boerderij de Elshof, waar het gehucht zijn naam aan ontleent, in 1975 was afgebrand. Het was een boerderij van 250 jaar oud geweest. Daartegenover woonde hij, en weer daarachter stond de dorpsschool. Daar kwamen overigens geen boerenkinderen maar vooral Wijhenaren naar toe, vreemd genoeg. Eerst was hij hoofdonderwijzer, toen directeur, toen locatiemanager, vertelde hij. En daarna duvelstoejager, lachte ik. Toen de school eenmaal was gesloten was er een groep van 15 Eritreeërs komen te wonen. Eerst leek dat niks, ze hadden op een eigen woning gehoopt, maar later werd het gezellig met veel etentjes over en weer. Nu zijn ze uitgevlogen en wordt het schooltje tot appartementen omgebouwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten