Bonusdag

Al lang geleden had ik gepland om vandaag naar Luik te gaan, naar I Puritani van Bellini wederom in gezelschap van bonusdochter Jantine. Het was wel de eerste stralende dag van de week, maar je kunt niet alles op het weer afstemmen. Dit ging gewoon gebeuren. Op naar Luik dus.
Allereerst gingen de poortjes van ons o zo veilige stationnetje niet open met de barcode. Niet getreurd, de chipkaart kon natuurlijk ook. Ik had al vaker aan Eef uitgelegd dat je met zo'n papieren barcode niet hoeft in te checken, maar dat geloofde hij maar half. Een paar keurig uitgedoste heren van de controle legden hem dat onderweg uit. Toen was hij er pas gerust op. In Maastricht aangekomen moesten we met de bus naar Visé, en die ging pas 25 minuten later. Dus eerst even op en neer gelopen, in de warme zon. We zagen al dat er een hardloopevenement aan de gang was, lekker massaal, die de rijweg in gebruik nam. Dus toen de NS bus ging rijden verbaasde het me niet dat hij eindeloos moest wachten voor de versperringen. Vooral omdat een dame die het verkeer regelde, niet het benul had dat je auto's mag door laten als er geen lopers aankomen. Enfin, wij arriveerden in Visé waar de trein net weg was. Aiai, dat werd drie kwartier wachten, en we hadden al zo'n trek! Ik stelde voor om dan maar een taxi te nemen. Maar boven het station was geen taxi standplaats. Wel waren er ook weer afzettingen. Gelukkig was er ook een restaurant, en een al enigszins chagrijnige Eef klaarde helemaal op: 'Laten we dan hier gaan eten!' En gelijk had-ie, België is België. We hadden ingestoken op Concordia in Luik met zijn zalige kikkerbillen maar ook in dit restaurant was het goed van eten. Alleen al de huisgemaakte mayonaise was de rit waard. Dus toen wij niet een half uur maar anderhalf uur later de volgende trein namen, kwamen we voldaan aan in Luik. We liepen meteen door naar het centrum. Dan kom je ook langs Concordia. Wat bleek?? ze waren met vakantie! We zouden de hond in de pot hebben gevonden als we met een taxi waren aangekomen. We keken elkaar aan en barstten in een homerische lachbui uit. Zou de Wolkenverzamelaar hier achter hebben gezeten? even testen of we nog kunnen improviseren?

In een opperbeste bui liepen we naar het opera gebouw. Daar kwam iets later ook Jantine aantrippelen, op veel te hoge hakken, dat liep niet zo lekker maar het stond wel mooi. We schoven op het schellinkje, de allerhoogste plaatsen - vijfde verdieping. Gelukkig had ik de kijker bij me. Maar de ondertiteling was niet te lezen. In de eerste akte hoorde ik een zacht gesnurk naast me: Eef had zich helemaal laten meeslepen door de muziek en verkeerde in dromenland. Het stuk is mooi met bel canto gelardeerd en de Oost-Europese sopraan zong prachtig, net als de Amerikaanse tenor. Maar ja, het verhaal. De liefde, het misverstand, de straf, de verzoening, het tweede misverstand, de wraak, het inzicht in het misverstand, de wanhoop. Allebei dood. Maar dat hebben wij niet meer meegekregen want na de tweede akte moesten we op een holletje weg. Het zou zo lang duren dat we de trein niet meer zouden halen. Nu haalden we hem keurig, en zonder bijzonderheden kwamen we laat maar niet te laat thuis. Jantine heeft ons gelukkig de afloop doorgeëpt, wat zouden we anders in spanning zijn gebleven haha!