Tartaar

Ook vandaag heb ik voor Jan met de korte achternaam zitten wachten op de loodgieter. Nu moet ik op zoek naar een andere. De betreffende klungelaar heb ik een slechte beoordeling gegeven. Zo'n wachtdag is niet mijn forte. Ik kom tot weinig. Vandaag kon ik wel een paar nootjes toevoegen aan mijn Zwaan, maar meer dan een paar waren het niet. Wel ligt nu de afspraak met coach Jan-Peter vast! dat is dan wel weer fijn. Tegen die tijd maar eens een aantal vraagpunten voor hem formuleren.

De tuin ziet er al iets minder overdadig uit. Lang houd ik het niet vol om op mijn krukje gras te zitten knippen - maaien gaat natuurlijk niet. Ik heb een tweede poging gedaan om wat zaadjes te planten, wie weet komt er nog iets op. Er is weer een kleine hoeveelheid welvaartsoverschot naar de Leef van de Geef gegaan, alle beetjes helpen nietwaar ook al ruimt het niet echt op.

Verder heb ik zitten lezen in De Vijand voor de Poort. Dat is in de eerste hoofdstukken een exposé over de verschillende strijdtechnieken van de West-Europeanen versus de Ottomanen: Turken, Janitsaren en Tartaren. Het verschil zat hem vooral in de dynamiek. Waar de janitsaren, en vooral de Tartaren, een enorme snelheid konden opbrengen, in de aanval en in het optrekken naar vijandelijk gebied, daar waren de Europeanen trager. Bovendien hadden de Janitsaren verder dragende bogen. West- Europa had dan weer lansen en pieken, die vooral zwaardvechters van zich konden afhouden. Ze droegen ook veel zwaardere uitrustingen dan de Turken. Eerst leverde dat voordeel voor de Ottomanen. Maar later ontwikkelde het westen andere technieken. De grootste vernieuwers op dat gebied waren Maurits en Gustaaf Adolf van Nassau. Met name de bevelstructuur, de 'choreografie' van de strijd en de discipline van het voetvolk werd een voordeel. De Turken kenden maar één bevel: Aanvallen! en dan ging de hele horde er op af. Dat was voorheen voldoende, maar zo in de 16e eeuw was de wendbaarheid van het leger van de Christenen veel groter, doordat duidelijk werd aangegeven wie wat moest doen in een opstelling. Ook kon dit snel worden geleerd, op aanwijzing van hogere tot lagere bevelvoerder. De Europeanen werden niet meer in de pan gehakt.

De Tartaren (lieden uit de Tartarus, angstaanjagend) waren de grootste verschrikking. Ze waren zeer licht uitgerust, konden leven van de lucht en waren razendsnel. Hun motivatie voor oorlog voeren was de buit. Ze leefden van oorlogsbuit en, voor mij verrassend, daar hoorden ook buitgemaakte mensen bij die ze verhandelden als slaaf op de Oosterse markten, tot in Mongolië aan toe. Wat ze niet buit maakten werd vernietigd, in brand gestoken, gedood. Boeren en buitenlui leefde in doodsangst als zij kwamen.