Je moet schieten, anders kun je niet scoren

 Een beroemde uitspraak van het fenomeen Cruijff. En o zo waar, zoals vele van zijn uitspraken, en ook nog eens mutatis mutandis toe te passen op een breed veld buiten het voetballen alleen

zwaluwen op lijn

heide bij Holterberg

Zo liepen Eef en ik vandaag van Rijssen naar Nijverdal, maar omdat ik een bestelling had geplaatst bij een fabriek in Rijssen namen we dit keer een andere route dan verwacht. En wat gebeurt! de nieuwe route leidde ons volstrekt onvoorbereid over een prachtig pad langs de Midden Regge waar ik anders nooit iets zou hebben gepland. De karekieten kakelden in de rietpluimen, hele scholen jonge zwaluwen zaten op een lange lijn op het prikkeldraad dat het pad afschermde, in de Midden Regge zwommen de futen en verderop in het weidse landschap zagen we witte en zwarte schapen rommelig over een schiereilandje gaan, en daarbuiten grote groene velden. Een lust voor het oog. We liepen langs een camping, die toch wel smaakvol was ingericht zonder het pad te blokkeren. En daar hield het niet op. Vanuit die lokatie kwamen we via een mooi halfopen land met boerderijen terecht op de oostkant van de Holterberg, een stuk met een fantastisch heidegebied dat zo te zien maar zelden belopen wordt. We wisten niet wat ons overkwam en bedachten dat dit het effect is van iets ondernemen; je doet iets en dan gebeurt er iets nieuws. Je moet schieten en dan ga je ook scoren.

Bezoek in Wijhe

 Douwe en zijn Ana kwamen vandaag op bezoek. Natuurlijk wilde Douwe eens laten zien hoe zijn moeder woont. Ze kwamen lunchen, dus ik had uitgepakt met kazen, vleesbeleg en zelfgemaakte jam. Tevoren had ik een brood gebakken, waarbij Eef en ik om beurten hadden gekneed, en ik liet haar dat trots zien voor ik het aansneed. Ze deden de tafel eer aan, Ana blijkt verzot op kazen te zijn dus dat kwam goed uit! 

We hebben een heel gezellige maaltijd genoten met veel leuke gedachtenwisseling. Ana wilde het huis wel bekijken dus een tour de maison stond ook op het programma. Daarna moesten ze weer weg. Wat was dat leuk om te zien hoe ze hand in hand de straat uitliepen, op weg naar de electrische auto aan de prikpaal. Dat deed mijn moederhart echt goed.

Lunch in Wijhe

Douwe wilde zijn Ana Wijhe wel eens laten zien. Zo kwamen ze in zijn Tesla aanzetten voor een lunch. Ik had lekker uitgepakt, veel smakelijke dingen voor op brood, en Eef had weer notenbrood gebakken. De uren vlogen om, we hadden stof te over. Het is wel heerlijk om te zien dat je kind geluk uitstraalt. En ook Ana is duidelijk dol op Douwe. Kan het beter? Van een wandeling samen kwam het niet, maar dat maakte niet uit. Na hun vertrek zijn Eef en ik een stukje gaan lopen. 

Een droom

Met een groep mensen sta ik in een soort gelagkamer, type Oostenrijkse Kneipe. Er is een tweede groepje, een vrouw met vier kinderen in verschillende leeftijden, de oudste een jongen van ca. 15 jaar, de jongste misschien 7. Zij zingen, waarbij de moeder de handen van een kind vasthoudt, en ze een beetje laat ronddraaien. Het zijn schrille, hoge kinderstemmen, ook van de puber. Het klinkt lief maar wat onbeholpen. Dan stommelen er minstens vier volwassenen naar binnen, met dikke jassen. Het wordt een rommeltje, en een klein kind komt op me af en vertelt me in een vreemde taal, Tsjechisch of zo, een heel verhaal waaruit ik begrijp dat het een groot muziek gezelschap betreft, een familie, die hier samen zouden optreden maar door omstandigheden zijn ze elkaar kwijt geraakt; daarom had de moeder maar vast met de kinderen wat gezongen. Net als hij klaar is met vertellen, barst er nog een groep volwassenen naar binnen, nu beladen met instrumenten, en ze beginnen te spelen

Recept voor het oor

Neem een handjevol hondsdraf, een eetlepel wilde marjolein, een theelepel thijm en twee lavendelbloemen. Voeg 4 stukjes wilgenbast toe. Druppel met een pipetje 80 ml olijfolie daarbij, in een weckpot bijvoorbeeld. Verhit dat drie maal daags gedurende een dag of vijf. Daarna zeef je het uit door een oude sok heen, over glas. Tweemaals daags drie druppels hiervan achter je oor doen.

Je kunt ook gekneusde hondsdraf achter je oorschelp doen voor verlichting van oorpijn.

Langs bij Sabine

Sabine werd 61 jaar. Vorig jaar had ze een feestje willen geven, maar ja, dat viel in het water met corona. Dus dacht ik, het wordt tijd om mijn gezicht even te laten zien, ik ga gewoon langs. Daarom zette ik een wandeling uit door het Achterhoekse waar zij woont en zorgde dat ik op een fatsoenlijk tijdstip daar kon zijn. Ik bofte, ze was thuis en het was een hele verrassing voor haar. Met haar man en een buurvrouw hebben we in hun grote tuin heerlijk zitten bijkletsen. De buurvrouw doet binnenhuisarchitectuur, misschien moet ik die eens in de arm nemen. Sabine zou die middag naar haar dochter gaan, dus we hadden geen uren de tijd maar de tijd die we hadden was heel plezierig. Daarna stapte ik op en liep mijn route verder af. 

Hoog bezoek: Ana komt eten

En wie is Ana dan wel? Nou, dat is de vriendin van zoon D. Vandaag kwam hij haar voorstellen onder het genot van een etentje dat vrijwel volledig door mijn geliefde was voorbereid. En tot zijn grote plezier lustte ze alles wat hij haar voorzette! Ook D. liet zich niet onbetuigd en smikkelde van de speciale pot voor hem. We hebben gezellig zitten babbelen, het was een plezierige eerste kennismaking en ik vond het geweldig leuk om nu ook een eigen schoondochter in te kunnen brengen in de melee van jonge mensen om ons heen.

Ulft voor de bril

Het is een gat in de Achterhoek, maar toch ging ik daarheen: naar Ulft. En niet vanwege het DRU museum dat daar staat. Dat zal vast de moeite waard zijn, een volgend keer, maar nu liep ik daarheen vanaf Doetinchem, om mijn ogen te laten opmeten voor een nieuwe bril. Deze brillendame leek mij bijzonder goed, en bovendien was ze bereid om te meten met een recept. Ze verkoopt zelf geen brillen namelijk. Het was prima te belopen, maar dan wel zodanig dat er na de afspraak geen tijd meer was om het DRU museum te bekijken. Het zag er aardig uit, dus wie weet? Maar de wandeling zelf was niet veel bijzonders. Wel een goede manier om bevrijdingsdag te vieren.