Een kleine oogst van drie heel stevige andijvies had ik deze zomer. Een vierde andijvietje was zo klein dat ik het maar heb laten staan. Het stond te dicht op de andere. Maar nu de zomer op zijn einde loopt, komt dit laatste kropje uit zijn schulp. Een lange hoge stengel klom eruit op en is nu de basis van een mooie zachtpaarse bloem: de andijvie bloeit. De bijen en andere insecten hebben het bloempje al gevonden. De andijvieblaadjes zelf worden wat oud, maar zijn nog goed, ondanks alle slakken in het perk. Dit in tegenstelling tot de jonge boerenkool, die compleet is weggevreten door de slakken. Dit seizoen is goed geweest voor de slakken: niet te heet, heel nat. Maar ook mijn kleine andijvie geniet ervan. Ik laat het bloeien tot de zaden gevormd zijn. Dan mag het de stamvader of stammoeder worden van een nieuwe generatie andijvie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten