Eindelijk was het dan 7 september en ik had nog geen bericht van Maurice. Dat betekende dat ik vandaag mocht bellen: was hij bereid en in staat om nog in september mijn stukken door te nemen? Ik was wel een beetje zenuwachtig en wachtte een geschikt moment af. Toen ik hem aan de lijn kreeg, bleek dat zijn tournee door Estland niet doorgaat. Sneu voor hem, voor mij geeft het de mogelijkheid om met hem te werken en ja, we hebben een datum gepland. Meteen ging ik aan de slag, belde en mailde, kreeg het voor elkaar om een geschikte ruimte te reserveren en ook de zanger kreeg ik te pakken. Hij kan ook! kortom al het regelwerk is gelukt en we kunnen aan het werk. Ik kreeg het er Spaans benauwd van, heel even. De adrenaline gierde wel even door mijn keel. Maar dat duurde niet zo lang hoor. Er moest nog veel gebeuren, de laatste stukken moesten nog even worden doorgespeeld en gecorrigeerd. Dat kost nogal wat tijd maar het lukte me om acht stukken door te mailen voor het eind van de avond. Nu zijn er nog een paar kleine dingen die ik moet doen, maar dat kan de komende dagen. Wat me bijzonder veel plezier deed, is dat Maurice me vertelde dat hij van Hans Pieter al had gehoord dat mijn liederen zo mooi zijn. Wow!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten