De Haere

Een bijzondere ontdekking vandaag: het gebied De Haere. Nee, niet de Zeyne, zou Eef direct zeggen. De Haere is een zandverstuiving van behoorlijke omvang die ter hoogte van het Hulshorsterzand ligt, maar dan aan de andere kant van de spoorlijn, de westkant. Daar was ik nog nooit geweest. Op Komoot stond er een smalle groenstrook daar tussen 't Harde en Nunspeet, een niet te lange wandeling van zo'n 11 kilometer, dus ik bedacht me dat ik dat maar eens moest proberen. Het eerste stuk, vanuit 't Harde, was aardig maar niet bijzonder, maar opeens stond ik oog in oog met die schitterende zandvlakte, met spaarzame vliegdennen. De diersporen liepen kris kras door het zand. Het was rustig, weinig wandelaars, en met de stralende zon erbij genoot ik met volle teugen van deze Hollandse Sahara. Wat een verrassing.

Daarna kwam er nog een interessant stuk bos, tot bijna op het station van Nunspeet. Nooit geweten dat je daar direct in het groen kunt duiken. Een wandeling om te herhalen. Een echtpaar dat ik daar sprak, was stomverbaasd dat ik helemaal van... naar... liep. En dan ook nog eens niet terug ging, maar juist verder doorreisde. Ja, dat kan ook mensen!