Ondergelopen Zalk

verdronken land

In een gure wind en stralende zon wilde ik van Zalk naar Zwolle lopen. Dat ging helaas niet door: na een enig ritje met het busje over de dijk bij Kampen zag ik dat de uiterwaarden in Zalk en wijde omgeving volledig ondergelopen waren. Daarom keek ik eens rond in Zalk. Dat blijkt een bijna middeleeuws ogend boerengat te zijn, met mooie oude boerderijen en een kerk, en een vriendelijke plaatselijke koffieschenker. Daar nam ik een bak, met daarbij de plaatselijke (maar Friese) specialiteit, een Boffert. Dat is een soort brood met suiker en kaneel, en wat zuidvruchten erin, erg lekker. De madam vertelde me dat er zoiets is als het Zalker bosje. Dat vond ik natuurlijk wel interessant, dus ik vroeg waar het was. Het bleek te liggen tussen Zalk en Kampen, dus mijn plan werd prompt gewijzigd: via het bosje zou ik terug lopen naar Kampen. Het is een ooibos, ooit opgestuwd zand door de gletschers, waar al eeuwen bos op groeit. Ook al was het niet groot, het gaf toch het gevoel van een echt bos. Ik liep er helemaal door en kwam uit bij een aantal landerijen waar je gewoon overheen mocht. Daarna was het toch echt weer de dijk die ik over moest. De wind werd toch wat onaangenaam, dus ik heb het busje terug maar aangehouden en heb verder in Kampen een stuk gelopen. Daar vond ik een winkeltje met echte boerenboter en 10 eieren voor 1,75.