De wandeling van Dalfsen naar Ommen is een bekende, een onderdeel van LAW 4, het Maarten van Rossumpad. Een mooi bewegwijzerde route met wit-rood aangegeven stukken dwars door bos en hei. Maar er is ook een alternatief. Toen ik laatst eens op Komoot los ging, vond ik tot mijn verrassing een sprookjespad, niet ten zuiden maar ten noorden van de spoorlijn. Vandaag nam ik Eef mee op die wandeling en hij was net zo verrast als ik eerst was. Vlak voor het dorp/stadje, nog voor je over de Vecht gaat, voert een lang weidepad je over het landgoed Rechteren. In de verte schemert kasteel Rechteren tussen de schaarse bomen, net bij een DPP. Daar gaat de weg naar rechts, maar er voert een klein paadje rechtdoor langs een niet zo schone sloot, dwars door landerijen. Aan de linkerhand slingert de Vecht, maar die is hier niet zelf te zien. Over een piepklein slootje gaat het naar rechts, deze keer is het slootje wel schoon. Dan begint langzaamaan wat bos op te piepen en komen we terecht in het Ommense.
Daar is het bos uitbundiger, maar ook de landhuizen zijn gratieus en rijkelijk gesierd. Het pad slingert nu een verlaten gebied in, dat bijna raakt aan de Vecht, en waar vogels worden beschermd en oude afgesneden takken van het water een sprookjesachtig tafereel van riet, verscholen hutjes, ouderwets ogend boerenland laten zien. Aan de rand van de Vecht keert het pad om en kom je langs paardenweiden bij een oude arm van de Vecht. Daar wordt het weer wat meer de bewoonde wereld. Maar toch presteert dit pad het om je tot aan het station van Ommen door het bosachtig groen te voeren. Een prachtwandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten